Wat is osteopathie?
De osteopathie vindt zijn oorsprong in de 19de eeuw en werd ontwikkeld door dokter Andrew T. Still (1826- 1917). Deze Amerikaanse arts combineerde zijn medische kennis met eigen inzichten. Zo constateerde hij dat alle lichaamsstructuren een zekere mate van mobiliteit behoren te hebben om optimaal te kunnen functioneren. Een verlies aan beweeglijkheid van eender welk lichaamsweefsel kan een nadelige invloed hebben op de gezondheid.
Het grondbeginsel van de osteopathie is dat het menselijk lichaam een biologische eenheid is dat beschikt over een zelfregulerend mechanisme. Dit autocorrectie mechanisme is nodig om een goede gezondheid te behouden of om aandoeningen te bestrijden. In geval van dysfunctie of bewegingsverlies zal ons lichaam onmiddellijk alles in het werk stellen om hier zo snel en zo goed mogelijk van te herstellen. Dit autocorrectiemechanisme is echter continu actief, maar dan wel heel subtiel. Opdat dit mechanisme goed zou kunnen functioneren moet er een evenwicht bestaan tussen 5 grote systemen (WHO benchmarks), nl. - de biomechanische structuren (= gewrichten, spieren, ligamenten, …)
- de respiratoire en circulatoire structuren (= ademhaling, doorbloeding,…)
- de neurologische structuren (= perifeer zenuwstelsel, autonoom zenuwstelsel, neuroendocriene systeem, proprioceptieve functies…)
- de biosociale structuren (= omgevings-, socioeconomische-, culturele-, psychosociale-,…factoren)
- de bioenergetische structuren (= het behouden van een evenwicht tussen de productie, het verdelen en de uitgave van energie)
Het is voornamelijk op de eerste 3 aspecten waarop een osteopaat inwerkt.
Het doel van de osteopaat is de beweeglijkheid van deze structuren te onderzoeken en te corrigeren daar waar nodig. Door het herstellen van de mobiliteit wordt getracht het autocorrectie mechanisme van de patiënt te herstellen en/ of te stimuleren.
Definitie van de osteopathie gestemd door de kamer (11/09/2012):
“Osteopathie is en therapeutische en diagnostische manuele benadering van de pathologieën. In het kader van een eerstelijnsopvang van de patiënten, richt ze zich uitsluitend op het disfunctioneren van het locomotorisch stelsel en het perifere zenuwstelsel. Osteopathische pathologieën die niet in de bovenvermelde definitie vallen, worden in de tweede lijn benaderd”
Hoe gaat een osteopaat te werk?
De eerste keer u zich tot een osteopaat wendt, mag u zich verwachten aan een uitgebreide anamnese en onderzoek. Dit is noodzakelijk om de oorzaak van de klachten op te sporen. Hierbij kan eventueel gebruik gemaakt worden van eerder gemaakt beeldmateriaal (RX, MRI, CT,…) of andere onderzoeken (bloedonderzoek, urine-onderzoek).
Vervolgens wordt er op zoek gegaan naar bewegingsstoornissen in het lichaam. Hierbij zal in eerste instantie de beweeglijkheid van de wervelzuil worden opgemeten, maar ook de andere gewrichten, spieren, … zullen grondig worden onderzocht.
De behandeling bestaat erin de mobiliteit van de hoger vermelde systemen te herstellen. Hierbij wordt er niet zomaar “gekraakt”. Naast manipulaties worden tevens nog andere behandelinstechnieken toegepast zoals het mobiliseren van gewrichten, het mobiliseren en oprekken van spieren, ligamenten, fascia,…, het versterken van spieren, …
Belangrijk hierbij is dat deze technieken niet altijd worden uitgevoerd daar waar de klacht zich bevindt!
Osteopathie kan op alle leeftijden. Van baby’s tot senioren kunnen in aanmerking komen om door een osteopaat behandeld te worden.
Praktische info
1) Een consultatie duurt gemiddeld 30-60 minuten.
Het aantal behandelingen is enerzijds afhankelijk van hoe lang het probleem zich reeds in het lichaam bevindt en anderzijds van de ernst van het probleem.
Osteopaten werken niet enkel curatief, maar in sommige gevallen kan er ook preventief gewerkt worden. Om de klachten voor te blijven wordt er in sommige gevallen aangeraden om jaarlijks 3 (à 4) maal op consultatie te komen. Vooraleer er ergens klachten de kop opsteken zit het soms al langer fout. Preventief werken kan dus in een aantal gevallen heel wat leed voorkomen.
Belangrijk:
Een osteopathische behandeling vervangt de gewone doktersbezoeken niet! Meer nog, de ernst en aard van de klacht kan een osteopaat ertoe brengen de patiënt door te sturen naar zijn/ haar huisarts. De medische en beroepsgebonden veiligheidsprocedures worden in alle gevallen gerespecteerd.
2) De osteopathie wordt beoefend in de eerste lijn. Dit betekent dat er geen voorschrift van een arts vereist is.
3) Er is momenteel geen terugbetaling van een osteopathie behandeling voorzien via het RIZIV. In de toekomst zal dit misschien wijzigen maar tot op heden bestaat er enkel een terugbetaling vanuit de ziekenfondsen via de aanvullende verzekering.
4) Het beroep van osteopaat wordt exclusief beoefend en mag door de therapeut niet gecombineerd worden met andere (para)medische beroepen. M.a.w. mag een osteopaat niet gelijktijdig het beroep van kinesitherapie, geneesheer, vroedvrouw,… uitvoeren.
Voor meer informatie kan u steeds terecht op de website van het BVBO: www.osteopathie.be